ضمیرهای بازتابی (Reflexive Pronouns) شامل موارد زیر است:
خودم |
Myself |
خودت |
Yourself |
خودتان |
Yourselves |
خودش (مذکر) |
Himself |
خودش (مؤنث) |
Herself |
خوش (خنثی) |
Itself |
خودمان |
Ourselves |
خودشان |
Themselves |
ضمیرهای بازتابی را در دو حالت میتوان به کار برد:
1. هنگامی که فاعل و مفعول به یک شخص یکسان بازمیگردند:
The girl is looking at herself in the mirror.
دختر دارد به خودش در آینه نگاه میکند.
He introduced himself.
او خودش را معرفی کرد.
We shouldn't blame ourselves for what happened.
ما نباید خودمان را به خاطر آنچه که اتفاق افتاد سرزنش کنیم.
2. برای تأکید:
I'll speak to her myself.
من خودم با او صحبت خواهم کرد.
They themselves had had a similar experience.
آنها خودشان تجربهی مشابهای داشتند.
نکته: پس از حرفاضافهی by ضمیر انعکاسی به معنای «تنها» یا «به تنهایی» (بدون کمک دیگران) است.
I live by myself.
من تنها زندگی میکنم.
He managed to repair the car by himself.
او موفق شد ماشین را خودش (به تنهایی) تعمیر کند.
The machine will start by itself in a few seconds.
دستگاه خودش (بدون کمک انسان) در چند ثانیه شروع به کار خواهد کرد.
نکتهی مهم: بعد از حرف اضافهی with هیچگاه از ضمیر بازتابی استفاده نکنید. به جای آن، ضمیر مفعولی (Object Pronoun) به کار ببرید. برای مثال،
نگویید:
Tom took his lunch with himself to work yesterday.
بگویید:
Tom took his lunch with him to work yesterday.
معنای جمله:
تام دیروز ناهارش را با خود به سر کار برد.
نگویید:
They always bring their dog with themselves when they visit us.
بگویید:
They always bring their dog with them when they visit us.
معنای جمله:
آنها همیشه وقتی به ما سر میزنند سگشان را با خود میآورند.
نکته: گاهی حرفاضافهی on نیز هممعنی with است. پس دقت کنید که نگویید:
She doesn’t have any money on herself.
بلکه بگویید:
She doesn’t have any money on her.